Bienal Deneyimim

Gecen hafta ilk kez Bienal'e gittim.. Bakalım bu bienal ne menem bir şeymiş dedim.. Daha doğrusu hem kardeşime eşlik etmek hem de merakımı gidermek istedim. İlginç bir deneyimdi gerçekten, başka da bir kelime bulamıyorum. Fotograf sergileri hoşuma gitti, bazı çalışmaları sevdim ama Noni'nin de anlattıgı gibi ben de pek bir şey anlayamadım bazı çalışmalardan.. Gezenlerin de neler anladığını merak ettim doğrusu.. Benim kardeşim de güzel sanatlar mezunu ve daha önceki bienallere göre o da biraz sıkıldı, eh dedim tek sorun bende değil o zaman.. Belki seneye tekrar gidersem bir şeyler anlayabilirim:P

Bu arada kendi fotoğraflarımı çekerken biraz utandım ama ne yapayım bazı yerlerde arka fon o kadar güzeldi ki dayanamadım:)

Bu fotograftakileri çok sevdim mesela, içki masasına oturup sohbet edesim geldi:)


Üstteki fotografta da benim en sevdiğim ve en fazla vakit geçirdiğim çalışma olan Wafa Hourani'nin Kalendiye 2087 isimli enstalasyonu.. Yani kısaca mülteci kampının gelecekteki hali.. Oradaki maketleri çokça inceledim. Hoşuma da gitti.. (bir yerinde canlı Japon balıkları bile vardı)

Bienal'in başlığı ' İnsan Neyle Yaşar?' dünyanın her yerinde birbirlerine bağlanıp aynı ağlar içerisinde örüldükçe ayırt edilemeyecek derecede benzer hale gelen iki ana konuyu, siyaset ve ekonomiyi akla getiriyormuş.... Ki benim aklıma pek gelmedii.. Ama ne yaptım kitapçık satın aldım, ve okudukça daha çok şey anlayabileceğimi düşünüyorum:))

Antrepo çıkışında Tütün Depo'suna gitmeye benim yüreğim elvermedi, o gün için sanata fazlasıyla doymuştum ve midemde zil çalıyordu.. Ancak aldığımız biletle 3 mekanı da (aynı gün olmak zorunda değil) gezebiliriz.. Belki daha sonra kitapçığı da okuyup diğerlerini de görürüm..