Nasıl olacak nasıl olacak derken sonunda bu hafta döndüm işe. Son 2 haftadır stresteydim. Ama hic korktugum gibi olmadı.Duygusala bağlar mıyım diye dusunuyodum ama arkadaşlarımı görmek , sohbet etmek, ne kadar zayıfladığıma dair iltifatlar duymak:) (daha 5 kilom var!), kafayı baska seylere yormak iyi geldi diyebilirim;-) Tabiki ilk gun bayaa stresteydim, ne yaptı, yedi mi, ağladi mi vb ama sağolsun annem ara sıra resimli msjlari ile icime su serpti;-)
Bizimki hala biberonu kesinlikle ağzına almıyo, böyle olacağını düşünebilsem ara sıra biberonla beslerdim ama ben tam tersini dusunuyodum. Kasikla döke saça besleniyo iste.Napalim idare ediyoruz.
Benim cephemde ise günde 2 kere süt sağabiliyorum simdilik, bakalim ne zamana kadar devam edebilecegim bilmiyorum.Yogun bi tempoya kaldigim yerden devam ediyorum.
Bu arada bu ay itibariyle meyveye ve sebze corbasina basladi. Elmayi cok sevdi, armutu da yedi ama sanirim o 2. tercih;-) ( Meyvesine Hipp ya da Milupa nın 7 tahıllı mamasını da karıştırıyoruz ara sıra) Sebze corbasini ise patates, havuç, enginar (kabak) ve pirinc ile cok sevdi ama irmiklisini pek beğenmedi hanım kız. Yoğurda baslamadik. Sebebi ise atomik dermatit, nami diger egzema. Gecen ay doktorumuz advantan diye bi krem vermisti.5 gun kullandik, gecti ama sonra tekrar etti. Bu ay doktorumuzu da degistirdik bu arada. Yeni doktorumuz ise kremin geçici çözüm olduğunu ve vücut neye reaksiyon veriyorsa onu bulmamiz gerektigini anlattı. En büyük sebebi süt ve süt ürünlerine allerji olabilirmis. Dolayisiyla ben bu ay süt, yoğurt, peynir, yumurta ve bunlarla yapılmış hiçbir yemek, pasta vb yemeyecegim! hık! Cok canım isterse keçi peyniri olabilirmiş (onun da %100 keci peyniri olmasi gerekiyomus) kalsiyum ihtiyacimi ise vitamin içerek karşılıyorum. Şimdiden önlemini almazsak ilerde allerjik astima cevirebilirmis ve su anda geceleri sık uyanmasınin sebebi kaşıntı olabilirmiş.. Önemli bişey değil ama benim tenim o kadar hassas değildir ki keçe gibidir bişeycik olmaz. Kızımın bu hassaslığına üzüldüm.Şampuan, kremi herşeyi bir ayrı, şimdi de benim beslenmem çıktı. Neyse, önemli değil de bizim zamanımızda annemler her bişeyi bu kadar çok düşünüyo muydu, sanmıyorum..
Herneyse, işe başladığım ilk Cumartesi günü eğitimim olması da ironikti ama bu kadar aradan sonra o bile batmadı. İşe gitmenin en güzel yanı, dönüşte camda babaannesiyle bekleyen kızıma kavuşmak:) Yine her telden çalan bu yazımı burada noktalıyor, kendimin, annemin ve blog arkadaşlarımın anneler gününü kutluyor, yarın işe giderken ne giysem diye dolabımı karıştırmaya gidiyorum:))