Annem Şahane

Dekorasyon konusuna o kadar uzak bir insanım ki, blogları web sitelerini incelemeyi severim, bir eve ya da bir mekana girdiğimde çok beğendiğim olur ama tamamını görüp beğenirim, asla oradaki küçük aksesuarlar, tavandaki ışık vb hiçbir şey dikkatimi çekmez. Hiçbir zaman da ev eşyası almak için ıcık cıcık bakmam, giderim bir mağazaya alırım. Her parçasını ayrı yerden alan, tek bir aksesuar için İstanbul'un her köşesine giden, bıkmadan usanmadan araştıran insanlara hayranım.. Ama ben bu türe çok uzağım:)) Zengin olunca evimi yaptırırken mimarla çalışırım ben de napalım:))

Herneyse, nereden geldik bu konulara dersek, doğum izni nedeniyle aylarca evde oturan bünye normalde asla takılmayacağı ıcık cıcık herşeye takılıyor sevgili blog.Bi de tabii kanallarda sıkça ev dekorasyon programları görüyorum..  Ben de haliyle ay o köşe böyle mi olsa, duvara şunu mu assam, perdeleri mi değiştirsem vs sorularla boğuştum, ama sadece oturduğum yerden:) Tabi bir de annemle paylaşmıştım telefonda.. Kendisi sağolsun ufak tefek birşeyler getirdi, benim de çok hoşuma gitti, bu vesileyle blogumda da paylaşayım kendisine de teşekkürü buradan da ileteyim dedim..

Yukarıdaki perde, masa örtüsü, runner ve buzdolabı örtüsünü (!) annem dikmiş:) Mutfagımdaki önceki perdemi de seviyodum ama bu desene bayıldım, resmen bahar geldi, gül açıldı, ruhuma neşe saçıldı:)

Salonum ise aslında  uzun hikaye ama baştan başlayayım, öncelikle koltuklarımı sağolsun babamın kuzeni düğün zamanı hediye etmişti. Kendisi Ankara'da mobilyacı ve evlilik döneminde ben çok yoğun çalıştığımdan, gidip kendim seçme şansım olmadığından, cep telefonu ile çekilmiş fotoğrafta gördüm ve yukarıdaki pembe koltuklar geldi. Geldi gelmesine de ben hiç beğenmedim. Yani şöyle, koltuklar inanılmaz rahat ve kullanışlı.. Ancak pembesi hiç telefonda göründüğü gibi değildi. Neyseki minderleri kılıflı olduğundan o zaman hemen annem devreye girdi yine ve minderler için kremli-kahveli kılıflar diktirdi. Perdemin fonu da sütlü kahve oldu ve bir nebze daha içime sindi. Ama yazın o kadife kumaşlar çok terletiyordu, ben de o yüzden kışın kahve yazın da pembeleri kullanmaya başladım. Hem kılıflar yıkanabildiği için çok daha temiz oluyordu. Ancak pembe kılıflar gelince perdemin fonları da alakasız kalıp çıkıyordu ve boydan boya cam olan salonda tek tül çıplak gibi kalıyordu. İşte bu yukarıdaki perdeler de salonum için yazlık fon oldu ve yastık kılıfları ile birlikte pembe koltuklarımı bile sevmemi sağladı:)) Bir de avize aldık salonuma yeni.. Ama o henüz gelmedi, onu da annemle Adana'da beğendik yakında o da gelecek..

Şimdilik bu kadar değişiklik yeter.. Bu sıkıntıda bana kalsa tüm evi çöpe atıp baştan alışveriş yapmak istiyor ama abartmayalım dimi:) Annem şahane ama tv programlarındaki milyarlık bütçem yok:) Zaten yakında işe de başlıyorum, o yoğunlukta evle ilgili bişe gözüme de çarpmaz, bi süre de böyle geçer..

P.S. Canım annem iyiki varsın:)