klik klik

Geçen hafta click diye bir filme gittim.Konusu o kadar hoşuma gitti ki.Buraya yazma ve okudukça hayatıma uygulama ihtiyacı duydum.Filmimizin kahramanı(ki kendisi Adam Sandler oluyor.) bir kumanda satın alıyor.Bu kumanda sayesinde hayatını kolaylaştırmayı planlıyor.Sayısız kumandadan kurtulup (tv,klima, garaj kapısı,video..) tek bir tanesiyle hayatını yönetmeye başlıyor.Ancak keşfediyor ki bu kumanda sadece eşyalar üzerinde değil, kendi yaşamı üzerinde de etkili.Böylece zaman kaybetmiyor, tüm zamanını (karısından ve çocuklarından çaldığı) işine harcıyor.Ama kötü zamanları da atıyor.Mesela terfi edeceği zamana atlıyor.Aradan yıllar geçmiş oluyor(yaşanmamış yıllar).Ne çocuklarının büyümesine tanık olabiliyor, ne de karısının elden gidişine.Yani hayatta her şeyi planlara bağlamamak lazım.Her günü doyasıya yaşamak.Filmi aşırı beğendim.Anafikri kısaca John Lennon'un bir lafını hatırlattı bana:"Hayat, biz gelecek için planlar yaparken başımızdan geçenlerdir".Gerçekten de herşeyi bi plana endeksliyoruz.Bundan sonra böyle yapmıcam.Sonunda iş buldum.Ama bulana kadar boşuna stres yapmışım.Bundan sonra da maddi sıkıntılarım olacak belki ama artık umurumda olmicak.Bu şehri de sevmeye başlicam artık.Dönmeyi beklemeden..Pisimin iş bulmasını bekliyoruz şimdi de istemeden ama artık ona da üzülmüyorum:p İşte ilk iş günümden önceki ruh halim..