Yine arayı çokça açtım, bundan sonraki postum da ne zaman olur kim bilir, özlüyorum buraları ama yazamıyorum. Bu 1,5 aylık yokluğumda çok ani bir şekilde babaannemi kaybettim. 1 günlüğüne Adana'ya gidip geldim. Günlük hayatta saçma sapan günlük işlerle ihmal ettiğimiz insanların başına birşey gelince ne hale geliniyor yaşayarak öğrendim.
Eşim ufak bir rahatsızlık geçirdi ama oldukça korkuttu beni. Neyseki iyi şimdi:)
Bu sürede bir de yukarıdaki puzzle ı bitirdim işte. Çocukluktan beri yaptığım ilk puzzle dı. (1000lik bir paket yıllar önce arkadaşım hediye etmişti ama yeni yapabildim:).
Sonra da yenisini aldım, çünkü eklediğim her parça beni mutlu ediyor. (o da yukarıda, çerçevesinden başladım bile)
Size de önerebilirim, oldukça eğlenceli bir uğraş:) Tekrar görüşmek üzere..
başın sağolsun..
ReplyDeleteBabaanene Allahtan rahmet sana ve ailene sabirlar diliyorum:(
ReplyDeleteCanım benim, babaannen ışıklar içinde yatsın, başınız sağolsun. Eşinin iyi olmasına sevindim. Şu sıralar ben de ilk puzzle-ımı almak ve yapmak istiyorum ama bizim evdeki küçük kaşif buna izin vermez :).
ReplyDeleteHep iyi haberlerini almak dileğiyle.
Defnecim çok teşekkürler.
ReplyDeleteSünter annecim teşekkür ederim dileklerin için:)
Defne, amin, çok sağol. Belki puzzle halısı da alırsan, uygun zamanlarında yapar, sonra sarıp ortadan kaldırırsın. Stres atacağını garanti ederim:) Sonra çerçeveleyip uygun bir odana da asarsın, öyle keyifli ki bitişini görmek..