mutlu yıllar

Güzel bir yeni yıl ve doğum günü geçirdim.Yılbaşında sevgilimle birlikte yataklı trende Ankara'ya gidiyorduk.Odada yastıkları cam kenarında dayayıp dışadaki sisli ormanları izleyerek ve birkaç evli köylere bakarak sohbet ettik.Çok ilginç ve güzel bir yeni yıl başlangıçıydı.Umuyorum güzel bir yıl olacak.Evlilik planlarımız var bu yıl için.Onunla yaşayabileceğim bir evimizin olacağı hala çok uzak bi hayal gibi geliyor ama sanırım artık çok yakın.






Bu arada yılbaşında KOCAMAN bir paket aldım ve içinden kırmızı bi sürü hediye çıktı.Hepsi de süperdi:P İşte birkaçı...Diğerleri kullanıldı, bazısı özel, çikolataları da yendi:))Doğum günüm de şimdiye kadar en az heyecanlı olduğum doğum günümdü.Yaşlanıyor muyum ne? Neyseki arkadaşlarımın çoğu hatırlayıp Adanadan mesaj çektiler de sevindim çok.Ayrıca sevgilimle öğlen müthiş bir yemek akşamda pasta yedik:P




Bugüne gelince dün akşamki taksim gecesinden sonra pisi bizde kaldı.Bugün çalışıyordu sabah çook güzel bir kahvaltı ettik.Görüldüğü gibi.Üstüne kahvelerimizi içip sohbet ettik.Sonra annemden, benim için çok özel olan birisinin vefat ettiği haberini aldım.Çok üzüldüm.Benim için mis gibi ev kokusuydu yengem, bir anneanne, salonla oturma odası arasındaki sürgünün çekilmesi, dedikodular, mükemmel yemekler, yaylada taze meyveler, evdeki malzemelerin uydurulduğu tarifle yapılmış bir cevizli kek, annem için çook eskilerden kalmış bir dosttu.Bu tip durumlarda ben çok gözü yaşlı bir insan olduğum için kimseyle konuşacak halde olmam ama oğlunu aradım.Karşılıklı hıçkırdık konuşamadan.Halamı aradım, haberi yoktu bişey diyemedim.Birkaç saat sonra beni arayıp önceden yazdığı bir şiiri okudu.Ben yakınlarımdan uzakken daha çok etkileniyorum sanırım bazı şeylerden.Ben yanlarında yokken kimseye bişey olsun istemiyorum.Kuzenlerimin büyüyüşünü kaçırmak, annemle anneannemi yalnız bırakmak istemiyorum. Sanırım çok duygusalım, neyseki haftaya Pazar sınavlar için de olsa(!) gitcem Adana'ya.Çok özledim..