Lohusalık beni hamilelikten çok daha fazla etkiledi. Doğum yapıp eve dönüyorsun, çok mutlusun bebeğini izleyip duruyorsun, uykusuzsun ama seni hiç sarsmıyor, emzirmeye başlıyorsun, çok güzel herşey, herkes etrafında, yediğin önünde yemedğin arkanda. Ama sonra yavaş yavaş ilk günlerin sarhoşluğu geçiyor. Anneler gidiyor, yalnız günlerin başlıyor. Sana tüm gün bağımlı bir bebek, hele ki de bizim Koza gibiyse.. Yemek yapmak, evle ilgili bir iş yapmak, tuvalete girmek, duş almak, hepsini rekor kıracak hızlarla ve kızım ağladığında uzun aralar vererek yapıyorum. Koza malesef ki kucak bağımlısı bir bebek. Kucağımda uyumayı çok seviyor, yatağına bıraktığımda 5-10 dakika sonra ağlamaya başlıyor ve bazen öyle bir ağlıyor ki sanki birisi etini koparıyor. Sonra kucağıma alınca susuyor. Ya da şu mavi anakucağında da susuyor. Hadi gündüz anakucağını kullandık diyelim, e geceleri ne yapıcaz? Son birkaç gecedir toplamda 2-3 saat uyudum. E bünye de bir yere kadar dayanıyor buna. Bırakiim ağlasın diyorum bazen ama sonunda ben pes ediyorum, komşuların kapıma dayanacağından korkuyorum:) İnatçı bir kızım var vesselam..
Sonra bir de kendi ruhsal durumun var.Markete gitmek bile bir lüks haline geliyor. Herşeyi kocama sipariş veriyorum ya da internetten alıyorum. Mesela bundan sonra ilk ne zaman sinemaya gidebilirim ya da şöyle kendi başıma uzun uzun alışveriş yapabilirim tahmin bile edemiyorum. Banyosuyunun şu yazısını gördükten sonra herkesin aynı evde kapalı kalma hadisesinden dert yandığını gördüm. Koza bugün 36 günlük ve biz de doktor kontrolleri ve yakın birkaç ev gezmesi yaptık, aa birde yukarıda görüldüğü üzere güneşli bir günde site içinde yürümüştük:) Ama ne zaman kendisiyle tek başıma dışarı çıkabilirim merak ediyorum. Bir kere eşim olmadan arabasız çıkmak pek mümkün mü bilemiyorum. Çünkü ben şu anda araba kullanamam, kızım arkada çığlıklar atarken nasıl şoförlük yapayım... Koza'nın ne zaman acıktığı belli olmuyor dolayısıyla toplu taşımayı da eledik, arabada rahat emziriyorum. Dolayısıyla babamıza bağımlıyız.. Bakalım 40 gün bahanemiz de bitince ne yapacağız. Acaba yaz anneleri bu konuda daha mı şanslı oluyor?
Merhaba, benim bebis de yarin 7 haftalik oluyor. Cok benzer duygulari paylasiyorum. Ama bizimki arabaya binince hemen uyuyakaliyor, o yuzden rahatlikla araba kullanabiliyorum. Sen de bir deneyebilirsin istersen. Oyokoltugu rahatsiz gibi gorunse de saatlerce uyuyor bebisler icinde genelde.. Bol sans :)
ReplyDeletemerhaba, blogunuz çok.bebeğinizle size sağlık mutlu bir hayat diliyorum.acaba bebek arabanızın markası ne? bende 28 haftalık bir hamişim de:))) şimdi den teşk.ederim..özlem
ReplyDeletehepimiz aynı şeyleri yaşıyoruz canım,sakın bunalma hep böyle olacak sanıp..Sadece bu kışı atlatmaya bak.Benim kızım yazın doğdu hem yazı hem kışı evde geçiriyoruz,ama sen çok şanslısın.Yaz geldiğinde kızın kocaman olacak,dünya turuna bile çıkarsın:)
ReplyDeleteKızın kucak bağımlısı olmaz hiç merak etme, bebeklerin ilk 3 ayı için hamileliğin 4. trimesteri diyorlar.Sana çok ihtiyacı var şimdi..Her ağladığında kucağına almaktan korkma.Dünyanın güvenli bir yer olduğunu düşünmesi için böyle yapmak lazımmış.Bana da annem bebek dediğin ağlar,bırak dedi,ben hiç bırakmadım kucağımdan,sonra bu bilgiyi okuyunca iyi ki bırakmamışım dedim.3.ay mucize gibi gelecek çok sakinleşecek,uykusu düzene girecek.Birbirinize alışacaksınız,havalar düzelecek,her şey çok güzel olacak..
Çok konuştum,umarım ukalalık olarak görmezsin,sadece aynı yollardan yeni geçtim ve hep geçemeyecek sandım..Blogum 2 ay öncesine kadar ağlama duvarı gibiydi ama geçiyor,inan.
yavrum cok tatlı ve mukemmel gozukuyorsunuz ayyy annelık duygularım sızı gorunce deprestı
ReplyDeleteooo siz pusetle siftahı yapmışsınız bile.
ReplyDeleteya puset şu anda tek başıma bir çözüm değil benim için. 5 katlı bir evin çatı katında oturuyoruz ve asansör filan yok.yani benim hem kızı, hem puseti hem de çantayı 5 kat aşağı indirmem gerekiyor.o da mümkün değil :/ ben daha sling tarzı birşey istiyorum bağlayp çıkayım diye ama slingle evde bile dolaşamıyoruz.bağlayamıyorum galiba. o yüzden öylece kalakaldım.
avm filan da dediğin gibi arabaya dolayısıyla kocalara bağlı. benimki de sağolsun benden beter korkuyor bebekle çıkmaya :) pıstık kaldık evde.
neyse havalar iyice soğudu da bahane oldu hiç değilse :)
devran dönecek elbet biz de çıkacağız sokağa!
Acai_berry,evet bizim kız da arabada güzel uyuyor ama mesela trafikte filan durdugumuzda gözünü açıveriyor:( Hadi ben arka koltukta oyalayabiliyorum onu ama zaten süper bi şoför değilim, önde panik olurum herhalde. Ama aslında yakın yerlerden başlayabiliriz:)
ReplyDeleteÖzlem, teşekkürler. Sana da şimdiden kolay bir hamilelik geçirmeni dilerim. Bizim bebek arabası detayını http://niffea.blogspot.com/2011/11/bebek-alsverisleri-vol1.html da görebilirsin.Markası Kraft horn, ama daha 1 kez kullandım o yüzden çok fazla yorum yapamıyorum:)
My little word,ben senin blogunu son birkaç haftadır takip ediyorum ama hemen eski yazılarına bakacağım.İnsan başkalarının da aynı şeyler yaşadığını duyunca rahatlıyor:)Benim doktorum da 4. trimester olayından bahsetmişti, haklısın. Çok teşekkür ederim, iyiki bu kadar uzun yazmışsın, neden ukalalık olsun:)
ReplyDeleteGrace, ciddi misin:) İnşallah senin de annelik yazılarını okuruz:)
Banyosuyu, evet biz bir kere siftah yaptık:)) Bakalım sonrası nasıl olacak.. Sling gerçekten mantıklı. Ben de Eziosling almıştım hatta yukarıda linki olan yazıda var. Bir kere onunla çıktık. Çok rahat taşıdım, kendisi de hiç sesini çıkarmadı ama yine de 2 elimi bırakamadım nedense her an bişey olabilirmiş gibiydi. Ama şu iyice doladıkların sanki daha güvenli ve rahat gibi..
ReplyDeleteSabır ve kolaylıklar diliyorum çok zor bişi.tatlı heycanlarınız daha baskın gelir inşallah.
ReplyDeleteamanıınn ben 40'ı bile beklemeden çıkarım dışarı, fıldır fıldır gezerim diye hayaller kuruyorum buralarda kendi kendime :)
ReplyDeleteokudukça acaba ayaklarım yere daha mı saglam bassa diyorum ahahahah
Xcelis, çok teşekkürler:)
ReplyDeleteNzn, bence şimdiden bol bol gez:P
ilk günler dışarı çıkamamaktan kafayı yediğim günleri hatırladıkça, ve aynı dertten muzdarip olanları görünce keşke yakın olsak bir ssat bile olsa çıkıp dolaşsak diyorum, o bir saatin kıymetini çoook bildiğim için..
ReplyDeletebir lohusalık yazısı da ben yazmayı düşünüyorum, insan hep iyi örnekleri duyunca kendinden şüphe ediyor, ben kötü örnektim mesela:)
Tcingi, benim de çok kötü örnek olduğum günler oldu:( Bakma blogumda biraz sevgi kelebeği bir lohusaymışım gibi duruyor ama çok mutsuz uyandığm günler oldu. Neyseki artık daha iyiyim:)
ReplyDelete