12 December, 2008

Mutluluk nerede??

Haydinsciğim beni mimlemişti. Ne zamandır yazacağım bi türlü olmadı, en sonunda oturdum klavyenin başına, bakalım neler çıkacak..







Birçok fotografı karıştırdım ve sonuçta baktım ki, beni en çok mutlu eden yer, sevdiğim insanların yanı.. Ben evi o kadar çok seven bi insanım ki.. Şu yukarıdaki fotograf da en mutlu ve huzurlu oldugum bir kahvaltı sonrasında yapılan bir kolaj.. (Tabiki ben yapmadım photoshop konusunda o kadar kötüyüm ki:( ) Fotograf dayımlarda çekilmiş. Annem, annanem, kardeşim, dayımla- yengem (ki kendisine yenge dememe bozuluyor:P ) minik canavarlarım ve en yeni üyemiz kocamdan oluşan fotograflar. İşte düşündüm düşündüm, dünyada ne olursa olsun en mutlu olacagım yerin burası olduguna karar verdim. Aşağıda da diğer mutluluk kaynaklarım
var:)







Adana- yolunda olmak bile yeter. Biliyorum bu tabela resmi de neyin nesi ama oraya gidiyor olmak bile beni çok mutlu ediyor. Bildigim sokaklarda, çantam çalınacak endişesi olmadan rahat rahat yürümek, yoldan geçenlerle selamlaşmak, önceden bildiğim, bir sürprizle karşılaşmayacagım yerlerden alışveriş etmek, gelen telefona göre planı bir anda değiştirip uygulama özgürlüğüne sahip olmak gibi sayabileceğim pek çok etken var. Sanırım en büyüğü de doğduğum, büyüdüğm, üniversiteyi okuduğum şehir olması. Orası benim için farklı bir yer..


İstanbul- Burada da mutlu olmayı öğrendim.. Ama en çok sevdiğim yer Ortaköy.. Oraya gittiğim zaman mutlu oluyorum, ya da mutlu olduğum için oraya gidiyorum:) Oradan da sahilden Bebek'e doğru yürümeyi ya da tersine Beşiktaşa gitmeyi seviyorum..Hı bi de ordan Kadıköy'e geçmeyi seviyorum.
Bunlar dışında çok mutlu olduğum bir yer daha varki, o da sevgilimin Adanadaki evi.. Üniversitedeyken orada o kadar çok vakit geçirdik ki.. İkinci evim gibiydi..Annesi, babası, abisi ve evin kedisi Fındık ile o kadar güzel anılarım var ki.. Baktım fotograflara. Bir sürü fotografımız var, ama benim sıfıra yakın photoshop bilgim var..Ne yaptım ne ettim doğru düzgün birleştiremedim. Ayrı ayrı koyunca da o kadar kocaman fotoğraflarla afişe etmek istemedim. (daha önce bloglardan yapılan gereksiz alıntılarla ilgili çok şey okudugumdan) Ama onların yanı da dünyada en mutlu oldugum yerlerin başında:)) (bu arada eğer bir gün daha iyi ögrenebilirsem şu fotograf kırpma biçme işlerini, sonradan ekleyeceğim bu posta:P)
İşte benden bu kadar. Ben deeeeeeeeeeeee Esin, Deniz, Pembekalem ve Rahşandan öğrenmek istiyorum.. Mutluluk nerede??

4 comments:

  1. sabah kahvaltilari ya - tabii ya tabiiii ;)

    ReplyDelete
  2. :) illa photoshop olmasi sart degil ki..Online olan ve daha kolay olan fotograf programlari da var..Online fotograf programi seklinde aratirsan cikar bir suru..

    ReplyDelete
  3. Aynı tabela benim için de mutluluk kaynağı olmuştur, ama ileride sen sağa ben sola dönmek üzere seviniyoruz :) Fotoğraflar ne güzel, aileden daha güzel ve değerli mutluluk yok sanırım... Ortaköy fotoğrafını görünce aklıma geldi, bir gün birisi çıkıp "aa fotoğrafınızda ben de çıkmışım" diyebilir, ne de güzel olur :) Ortaköy fotoğrafını geçtiğimiz cuma günü çektiysen, köprüden geçen benim, gözümüz arkada kalacak şekilde geçmiştik de o bakımdan... Neyse gelirsek kumpir yeriz artık birlikte. Mimi teslim aldım.

    ReplyDelete
  4. Ayci, sen de seversin dimii:)

    Haydins, senin yorumundan sonra baktim bikaç program buldum. Şimdiye kadar nası düşünememişim. Çok teşekkürler:)

    Deniz, sen de mi tabelalara seviniyorsun:)Bu arada bu ortaköy fotografı geçen yıl çekildi:) Bir dahki gelişine haberim olsun, kumpirler benden:)

    ReplyDelete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...